(Hom.: Eriosomatidae)
ريشه واژه خانواده Eroisomatidae در لاتين به معناي بدن پشمالو ميباشد. اين آفت در اکثر نقاط جهان که سيب کاشت ميشود شيوع دارد غير از سيب به انواع گلابي اهلي و وحشي، به، زالزالک و نيز نارون آمريکايي با نام Ulmus americana (ميزبان اول) حمله ميکند. اين آفت به صورت توده هاي سفيد رنگ در ماههاي مهر و تابستان روي سرشاخهها و تنه درختان دانهدار به خصوص در اطراف زخمهاي حاصله از هرس شاخهها ديده ميشود. اين آفت به ريشه و طوقه دررختان نيز حمله ميکند. در روي ريشه وطوقه خسارت اين آفت با ايجاد برآمدگي و گالهاي مخصوص همراه است. اين برآمدگي و گالها روي سرشاخهها هم ديده ميشود. ارقام بومي کشور حساسيت فراواني به اين شته دارند. در حاليکه برخي ارقام خارجي مانند زرد و قرمز لبنان کمتر مورد حمله واقع ميشوند.
زيستشناسي
اين شته اگرچه دو ميزبانه است ولي در مناطقي که ميزبان اول يافت نشود (مانند کشور ايران) در تمام مدت سال روي ميزبان دوم (درختان دانهدار) زندگي ميکند و مراحل جنسي و تخم در اين شرايط ديده نميشود. در شرايط عادي که هر دو ميزبانه وجود داشته باشد مانند همه شتههاي دوميزبانه، مرحلهاي از سيکل زندگي خود را روي درختان ميوه دانهدار و مراحلي را نيز ري درختان نارون (افراد جنسي نر و ماده تخم، ماده موسس،ماده فونداتريژن) سپري ميکند.
اين شته ناقل بيماري قارچي شاتکر چند ساله روي درختان سيب ميباشد. زمستان گذراني در مرحله پورگي سپري ميشود. محل زمستان گذراني در شکافهاي موجود روي تنه و شاخههاي سنين مختلف و حتي شاخههاي همان سال و طوقه و ريشههاي ضخيم و اصلي مجاور تنه و نزديک سطح خاک ميباشد.
کنتـــــــرل:
1ـ مبارزه بيولوژيک
الفـ زنبور Aphelimus mali (Aphelinidae) از پارازيتوئيدهاي اختصاصي شته مومي سيب ميباشد.
بـ لارو و حشرهکش کفشدوزکهاي
Coccinella septampunotata
Exochomus spp
Chilocorus spp
جـ لاروهاي مگسهاي سيرفيد و لاروهاي کريزوپا
دـ لاروهاي پشههاي Cecidomyiidae
دـ سنهاي شکاري از خانواده Anthoeoridae ,Nabidae
2ـ مبارزه زراعي
شته مومي سيب چون مکانهاي سايهدار را ترجيح ميدهد لذا در باغات سيب از کاشت پرپشت درختان بايستي اجتناب کرده و به هرس آنها دقت لازم مبذول داشت همواره جريان هوا و نفوذ اشعههاي خورشيدي را به داخل درختان امکانپذير ساخت. چون شتهها اکثراً در داخل زخمهاي درختان و يا در محلهاي بريده و هرس شده آنها مستقر ميشوند لذا اين قسمتها نبايد به حال خو رها شوند. همچني شاخههاي گالدار و يا سرشاخههاي مورد هجوم بايستي به طور مرتب قطع شده و نابود گردند.
3ـ کاشت واريتههاي مقاوم
تحقيقات ايستگاه East-Malling نشان ميدهد که واريتههاي Northern spy و Wintermajetin تقريباً مورد هجوم شته مومي واقع نميشوند.
کنترل شيميايي:
1. تيومتون(اکاتين) EC60% و 1در هزار
2. اکسي ديمتون متيل EC25% و 1 درهزار
3. پيريميکارب(پريمور) Df50% و 5/. درهزار